Windows   2.x    –   część   rodziny   graficznych   interfejsów   użytkownika   (GUI)   firmy   Microsoft,   następca   edycji   Windows 1.0.   Według   opinii   użytkowników,   Windows   2.0   wyglądał   podobnie   do   systemu   operacyjnego   Mac   OS,   przypominał również bardziej początkowe plany Microsoftu dotyczące wyglądu Windows 1.0.

Logo systemu

Interfejs użytkownika

Windows 2.0 Produkt   na   rynku   pojawił   się   1   listopada   1987,   pozwalając   oknom   zachodzić   na   siebie   nawzajem,   co   było   znaczącą zmianą   od   poprzednika   -   Windows   1.0   pozwalał   oknom   wyłącznie   na   sąsiadujące   położenie,   co   spowodowane   było pozwem   wytoczonym   Microsoftowi   przez   firmę   Apple,   choć   okna   dialogowe   i   pozycje   menu   mogły   w   Windows   1.0 zasłaniać   inne   okna.   Wersja   2.0   wprowadziła   również   operacje   "Minimize"   i   "Maximize"   w   odniesieniu   do   okien, zastępując    nazwy    "Iconize"    i    "Zoom"    edycji    1.0.    Wprowadzono    również    bardziej    skomplikowany    mechanizm wywoływania   funkcji   nakładki   kombinacjami   klawiszy:   jedna   z   liter   polecenia   była   podkreślana,   a   komendę   można   było wywołać   naciskając   podkreślony   znak   wraz   z   klawiszem   Alt.   Zadania   obsługi   plików   wywoływane   były   w   programie MS-DOS Executive , którego działanie opierało się raczej na listach plików niż na ikonach. W   środowisku   Windows   2.0   uruchomić   można   było   pierwsze   wersje   programów   Microsoft   Word   i   Microsoft   Excel,   a wsparcie   dla   Windows   ze   strony   firm   trzecich   na   rynku   programistycznym   rosło   -   niektórzy   producenci   programów dostarczali   klientom   nie   posiadającym   Windows   środowisko   startowe   Windows   Runtime   wraz   ze   swoimi   tytułami. Większość   firm   programistycznych   utrzymywała   jednak   swoje   programy   w   "czystym"   systemie   operacyjnym   MS-DOS, gdyż użytkownicy Windows stanowili wciąż wąskie grono. Wersja   Windows   2.03,   zawierająca   nieco   ikon   przywodzących   na   myśl   styl   komputerów   Macintosh,   pojawiła   się   w styczniu   1988.   17   marca   1988   firma   Apple   Computer   wytoczyła   proces   firmom   Microsoft   i   Hewlett-Packard,   zarzucając im naruszenie posiadanych przez siebie praw autorskich do systemu operacyjnego komputerów Macintosh.

W   niecały   rok   po   premierze   Windows   2.0 ,   27   maja   1988,   na   rynku   pojawiły   się   środowiska   Windows/286    2.1   i Windows/386    2.1.    Wersje   te   mogły   wykorzystać   potencjał   drzemiący   w   procesorach   odpowiednio   linii   80286   i   80386 firmy   Intel.   W   marcu   1989   wydano   środowisko   Windows   2.11 ,   w   którym   zmieniono   nieznacznie   kwestie   zarządzania pamięcią, szybkością drukowania i sterowniki dla urządzeń PostScript.

Windows/286 Nakładka    Windows/286     wykorzystywała    obszar    pamięci    HMA,    pozostawiając    więcej    pamięci    dla    programów uruchamianych   przez   użytkownika.   W   tym   celu   Microsoft   wprowadził   sterownik   systemowy   himem.sys.   Również   w celu   udostępnienia   programom   użytkownika   większych   ilości   pamięci   środowisko   wykorzystywało   kilka   modeli   kart rozszerzających   pamięć   EMS   (choć   obsługa   tej   technologii   nie   była   bezpośrednio   powiązana   z   procesorami   80286). Segmentowa   natura   programów   przeznaczonych   dla   Windows   dobrze   się   wpasowywała   w   założenia   technologii   EMS, gdyż    poszczególne    segmenty    danych    i    kodu    programu    można    było    umieścić    w    pierwszym    megabajcie    pamięci operacyjnej   komputera,   gdzie   były   widoczne   dla   aktywnych   programów   pracujących   w   trybie   rzeczywistym.   Microsoft zachęcał   użytkowników   do   konfigurowania   systemów   komputerowych   wykorzystując   tylko   256   kilobajtów   pamięci operacyjnej, pozostawiając obszar między 256. a 640. kilobajtem dla dynamicznego mapowania pamięci EMS.

Windows/386 Środowisko    Windows/386     było    o    wiele    bardziej    zaawansowane.    Wprowadzono    w    nim    jądro    działające    w    trybie chronionym,   ponad   którym   interfejs   użytkownika   i   aplikacje   uruchamiane   były   we   własnych   wirtualnych   maszynach typu   8086.   Pozwalało   to   na   równoległe   uruchomienie   kilku   programów   MS-DOS   bez   potrzeby   zawieszania   pracy   tych aplikacji,   które   nie   były   na   pierwszym   planie   (aplikacje   Windows   wtedy   już   miały   możliwość   działania   równoległego   w kooperatywnej    wielozadaniowości).    Każda    aplikacja    DOS-owa    mogła    zająć    całą    dostępną    przed    załadowaniem Windows   pamięć   podstawową   (minus   kilka   kilobajtów   narzutu).   Środowisko   Windows   pozwalało   również   na   emulację pamięci   EMS,   korzystając   z   mechanizmów   zarządzania   pamięcią   oferowanych   przez   procesor,   które   sprawiały,   że pamięć   powyżej   granicy   640   kilobajtów   zachowywała   się   jakby   była   podzielona   na   banki;   taka   pamięć   dotychczas   była dostępna   wyłącznie   poprzez   odpowiednie   karty   rozszerzeń,   wykorzystywane   przez   programy   działające   w   MS-DOS. Zastępując   plik   win200.com   na   command.com   można   było   umożliwić   emulację   pamięci   EMS   w   DOS-ie   bez   potrzeby uruchamiania   graficznego   interfejsu   użytkownika.   Windows/386   nie   był   wyposażony   w   oparte   na   zapisywaniu   na   dysk mechanizmy   pamięci   wirtualnej,   więc   wszystkie   uruchamiane   programy   MS-DOS   musiały   zmieścić   się   w   dostępnej pamięci fizycznej. Microsoft sugerował dokupowanie pamięci i kart rozszerzeń użytkownikom swojego środowiska. Żadna   z   opisanych   w   tej   sekcji   wersji   Windows   nie   współpracowała   poprawnie   z   działającymi   w   DOS-ie   menedżerami pamięci,    takimi    jak    QEMM    czy    CEMM,    ani    z    rozszerzeniami    DOS-u,    które    same    korzystały    z    własnych    technik zarządzania   pamięcią   i   działały   w   trybie   chronionym   procesora.   Niedogodność   tę   usunięto   w   wersji   3.0,   kompatybilnej z VCPI w trybie standardowym i CPMI w trybie rozszerzonym procesorów 386. Linia środowisk Windows 2.0 została zastąpiona przez Windows 3.0 w maju 1990.

Wymagania producenta